Digimon maakte zichzelf niet alleen populair bij spelers, maar keerde ook terug naar de nieuwe game Digimon Story: Cyber Sleuth Hacker's Memory. In de afgelopen jaren hebben games geleid door digitale monsters niet echt de aandacht van het publiek getrokken. Het is interessant om te zien of de laatste titel dit kan veranderen.
In Digimon Story: Memory of Cyber Detective Hackers betreed je de wereld van de naar jezelf vernoemde protagonist. De hoofdpersoon trekt elke minuut van het spel zijn vreselijke duizelige hoofd weg en is zijn digitale account kwijtgeraakt door een hacker. Zonder account ben je niets op deze wereld, en hij is vastbesloten het terug te nemen. Daartoe sloot hij zich ironisch genoeg aan bij de hackerorganisatie Hudie. Wanneer hij echter de online wereld betreedt, lijkt er veel te doen.
De gamewereld bestaat uit twee delen: de online wereld en de echte wereld. Beiden kunnen worden ingevoerd, en ze zien er natuurlijk heel anders uit. Sinds je bij Hudie bent gekomen, leef je eigenlijk meer online, omdat er veel mensen zijn die jouw hulp zoeken. Via het mededelingenbord kun je verschillende hoofd- en bijtaken accepteren om ervoor te zorgen dat er in elke seconde van het spel iets te doen is. De meeste van deze taken zijn bedoeld om andere hackers te verslaan, je kunt natuurlijk Digimon gebruiken om te voltooien.
Nadat Hudie de eerste stap heeft gezet, maakt u binnenkort kennis met uw eerste Digimon. Ze zullen binnenkort overal te vinden zijn. Om een nieuwe Digimon te maken, moet je tegen ze vechten. Als u ze vaak ziet, kunt u die Digimons maken door gegevens te combineren. Zodra ze het juiste niveau hebben bereikt, kunt u ze digivolven. Volgens mijn beschrijving klinkt dit misschien omslachtig, maar als je speelt, wordt het goed uitgelegd en wordt het snel eenvoudig. Net als gevechten zijn ze allemaal gebaseerd op rondes, elke ronde kun je kiezen om gewoon aan te vallen of vaardigheden te gebruiken. Dit alles is heel eenvoudig en zorgt voor een plezierige speelervaring.
Bij het spelen van een game wordt al snel duidelijk dat alle belangrijke zaken in orde zijn. Er is nauwelijks laadtijd, de wereld ziet er goed uit, de muziek is goed en de weergave is goed. Het spel is zelfs een beetje verslavend, omdat het mijn verlangen om te verzamelen enorm stimuleerde, en de taken omvatten goede korte-termijn-taken. Daarom wil je stiekem nog iets anders doen voordat je naar bed gaat. Je zult er in ieder geval veel tijd aan besteden, het spel bevat 20 hoofdstukken, elk hoofdstuk is erg lang.